Opname sessies 28-12-2011: Two of Us
Startlocatie: Muziekvereniging Overschie, Rodenburgstraat 59, Rotterdam
Opgenomen: Two Of Us (basis & overdubs); Ticket To Ride (basis)
Dates:
28 december 2011: takes #1-7 (basis); overdubs acoustic guitar Ruud, bass
30 december 2011: overdub acoustic guitar Peter
14 januari 2012: mixing & comping drums, guitars
25, 28 februari 2012: overdub & autotuning lead vocal Peter
17 maart 2012: overdubs bass, lead vocal Thomas
24 maart 2012: comping vocal, bass & drums
1 april 2012: autotuning lead vocal Thomas
2, 5 april 2012: mixing
6 april 2012: mastering
Zinkopeters trotseren de winter!
28 december 2011.
Al reeds drie maanden is er niet meer gemusiceerd sinds dat fantastische optreden in Nieuwegein. Daarom op de valreep van 2011 toch gemeend aan een nieuw video-project te beginnen. Een aantal songs werd tijdens het optreden geïnspireerd neergezet door de heren, vandaar dat deze nu hoog op het lijstje staan voor een opname van studiokwaliteit. De ambitie was om van drie tracks de basis neer te zetten, dwz bas, drums, en gitaren. Daarna in een tweede sessie de overdubs.
Om 10.00 afgesproken, maar dat liep direct al een beetje uit door allerlei verplichtingen thuis van sommige heren. Om 10.45 was iedereen er dan, en kon er worden opgebouwd. De akoestiek van deze oefenruimte is uitstekend voor audio-opnamen door het vele isolerende materiaal aan de muur. Jammer dat de kachel niet op te porren was, het bleef zodoende slechts een graadje of 10, en dat is voor een beetje flitsend gitaarspel niet echt bevorderlijk. Voordat alles een beetje stond liep het toch al weer ruim na 13.00. Peter had een standaard matrijs uit Logic opgestart voor deze sessie, maar hierin bleken verborgen signaalpaden toch tot onverwachte en ook ongewenste verassingen te leiden. Onverklaarbare latency, veel te harde feedback naar de hoofdtelefoons etc. Hierdoor was het lastig in eerste instantie een goede sound te realiseren, en raakte de fut er een beetje uit.
Na de boterhammetjes werd er dan toch serieus gepoogd om iets behoorlijks vast te leggen, en er werd gekozen voor Two Of Us. Een relatief eenvoudige track met alleen twee akoestische gitaren, bas, drums, en prachtig tweestemmig gezongen. Daarna zou er dan op de electrische stukken overgestapt kunnen worden. Na enig zoeken naar instellingen kwam het geluid toch nog goed op orde, en kon er aandacht worden besteed aan de uitvoering. Omdat de drums zich beperken tot een rustige roffel op de floortom kon er nu goed hoorbaar met een metronoom worden gewerkt. Die van Logic knerpt er namelijk lekker doorheen. Dit kwam de 'swing' van de opname duidelijk ten goede! Wel goed oppassen bij sommige passages, waar de neiging tot versnellen heel sterk is. Na een paar takes bleek toch de opmaat naar de middelste-acht niet te kloppen, hetgeen uiteindelijk in take 7 werd gecorrigeerd. Hierop kon Ruud z'n slaggitaar gaan indubben. Die was inmiddels bijna in slaap gesukkeld in de vrieskou, maar had er goed de stemming in en kreeg een voortreffelijke sound uit z'n oude gitaar van onduidelijke (Koreaanse?) makelij. Door de (te) dunne snaren ontstond er een fel, rinkelend gitaargeluidje dat, opgenomen via een X-Y paar Røde NT55's, fraai mixte met de rest. Na een beetje zoeken in enkele passages werd met take 5 de definitieve partij neergelegd.
Jos en Thomas waren ondertussen klaar met hun schaakpartijtje 'next door'; Jos wilde nog wel wat sleutelen aan z'n baspartij, maar hield het na een paar overdubs voor gezien. Met die ijskoude vingers wilde die Macca-loopjes nog effe niet lukken. Dat wordt dus 2012 voor de definitieve bas.
Na een patatje bereklauw in de snackbar op de hoek, wilden de heren wel weer es rocken, al was het maar om een beetje warm te worden. Met enig ompluggen kon Peter nu ook mee gaan doen op de 12-vingerige Hohner van Ruud, op Ticket To Ride. De direct-ins van de bas en de beide gitaren liepen goed, hoewel de Fender Jazz bas van Jos een beetje knorrig klonk op de instrument-ingang van de RME. Waar zou dat nou weer aan kunnen liggen? (Bleek aan de 'drive' instelling van de instrument-ingang te liggen, PD) De radio-ontvangst die hoorbaar werd door de Radial J48 ertussen te zetten bleek later tijdens het opruimen te liggen aan de veel te hoge afregeling op de RME. Op gewoon 'beschaafde' levels was dat geen probleem. Ook het eerste DI-boxje van Peter, van BBE Sounds, bleek op de Fender Telecaster van Ruud prima te werken. De Fender bleef zijn typerende geluid uitstekend behouden. Of met deze opzet de definiteve basistake van Ticket To Ride is gerealiseerd lijkt twijfelachtig. Het werken met het metronoom was hier namelijk wel iets lastiger, zeker in de refreinen, waar de gitaren overgaan van het karakteristieke rifje op slaggitaar. Het drumwerk van Ringo is ook lastig, met al die latin offbeats. Vermoedelijk vergt dit meer oefening, meer doorzettingsvermogen, en dus vooral meer tijd, om dit er naar wens op te krijgen. Na een lange dag muzikale arbeid in de kou was dit net een brug te ver.
Dus ja, er is weer vooruitgang geboekt, maar niet zoveel als gewenst. Te hoge ambities! Wat is blijven liggen is You Can't Do That, met een waanzinnige scheursolo van Ruud. Goede voornemens voor 2012!
17 maart 2012.
Nadat Peter zijn overdubs had gedaan (gitaar op 30 december, en zang op 25 februari) kwamen Thomas en Jos vandaag hun partijtjes bijdragen ten huize Devilee. Dat was gezellig rommelig. Thomas has z'n nieuwe iPad bij zich met Garageband erop, ja, daar zet je die hele track zo mee in elkaar. In 15 minuten klonk daar al het gitaarintrootje, maar het was natuurlijk geen Martin D28! Gelukkig maar, die moet je altijd zelf nog inspelen. Het inzingen van Lennon's partij verliep redelijk gladjes, de confrontatie met Autotune later op de dag was wel even slikken natuurlijk, maar goed, daar hoort het nageslacht later niks meer van! Een basis voor de bas werd ook nog voor het avondeten gerealiseerd. De vintage Hofner direct-in op de RME klonk mooi rond en warm. Niks meer aan doen. Wel waren de slides een piece-de-resistance, die pas na de maaltijd werden ingespeeld. Nu kan het plakken, editen, compen, schuiven, flexen, Autotunen, EQ-en, compressen, etc beginnen! Jammer van het glas rode wijn dat tegen de net gewitte muur aan gutste tijdens het eten, maar ja, dan moet je ook maar beter uitkijken.
6 april 2012.
En inderdaad, het heeft het nodige aan hoofdbrekens gekost, deze track. Want de basskick opname bleek suboptimaal te zijn omdat Thomas wel heel grote verschillen had gemaakt in de mate waarin hij 'kick'-te! Tijdens het concentreren op het roffeltje op de floortom wilde de kick wel es 'vergeten' worden. Ook de baspartij bleek het nodige aan editing nodig te hebben, zowel qua geluid als qua timing. Dus de hele truckendoos is wel opengegaan om het allemaal goed in balans te krijgen, maar het resultaat is een lieflijk wiegend geheel, zachtjes swingend, waar de beide zang- en gitaarpartijen mooi in zitten.
Opgenomen: Two Of Us (basis & overdubs); Ticket To Ride (basis)
Dates:
28 december 2011: takes #1-7 (basis); overdubs acoustic guitar Ruud, bass
30 december 2011: overdub acoustic guitar Peter
14 januari 2012: mixing & comping drums, guitars
25, 28 februari 2012: overdub & autotuning lead vocal Peter
17 maart 2012: overdubs bass, lead vocal Thomas
24 maart 2012: comping vocal, bass & drums
1 april 2012: autotuning lead vocal Thomas
2, 5 april 2012: mixing
6 april 2012: mastering
Zinkopeters trotseren de winter!
28 december 2011.
Al reeds drie maanden is er niet meer gemusiceerd sinds dat fantastische optreden in Nieuwegein. Daarom op de valreep van 2011 toch gemeend aan een nieuw video-project te beginnen. Een aantal songs werd tijdens het optreden geïnspireerd neergezet door de heren, vandaar dat deze nu hoog op het lijstje staan voor een opname van studiokwaliteit. De ambitie was om van drie tracks de basis neer te zetten, dwz bas, drums, en gitaren. Daarna in een tweede sessie de overdubs.
Om 10.00 afgesproken, maar dat liep direct al een beetje uit door allerlei verplichtingen thuis van sommige heren. Om 10.45 was iedereen er dan, en kon er worden opgebouwd. De akoestiek van deze oefenruimte is uitstekend voor audio-opnamen door het vele isolerende materiaal aan de muur. Jammer dat de kachel niet op te porren was, het bleef zodoende slechts een graadje of 10, en dat is voor een beetje flitsend gitaarspel niet echt bevorderlijk. Voordat alles een beetje stond liep het toch al weer ruim na 13.00. Peter had een standaard matrijs uit Logic opgestart voor deze sessie, maar hierin bleken verborgen signaalpaden toch tot onverwachte en ook ongewenste verassingen te leiden. Onverklaarbare latency, veel te harde feedback naar de hoofdtelefoons etc. Hierdoor was het lastig in eerste instantie een goede sound te realiseren, en raakte de fut er een beetje uit.
Na de boterhammetjes werd er dan toch serieus gepoogd om iets behoorlijks vast te leggen, en er werd gekozen voor Two Of Us. Een relatief eenvoudige track met alleen twee akoestische gitaren, bas, drums, en prachtig tweestemmig gezongen. Daarna zou er dan op de electrische stukken overgestapt kunnen worden. Na enig zoeken naar instellingen kwam het geluid toch nog goed op orde, en kon er aandacht worden besteed aan de uitvoering. Omdat de drums zich beperken tot een rustige roffel op de floortom kon er nu goed hoorbaar met een metronoom worden gewerkt. Die van Logic knerpt er namelijk lekker doorheen. Dit kwam de 'swing' van de opname duidelijk ten goede! Wel goed oppassen bij sommige passages, waar de neiging tot versnellen heel sterk is. Na een paar takes bleek toch de opmaat naar de middelste-acht niet te kloppen, hetgeen uiteindelijk in take 7 werd gecorrigeerd. Hierop kon Ruud z'n slaggitaar gaan indubben. Die was inmiddels bijna in slaap gesukkeld in de vrieskou, maar had er goed de stemming in en kreeg een voortreffelijke sound uit z'n oude gitaar van onduidelijke (Koreaanse?) makelij. Door de (te) dunne snaren ontstond er een fel, rinkelend gitaargeluidje dat, opgenomen via een X-Y paar Røde NT55's, fraai mixte met de rest. Na een beetje zoeken in enkele passages werd met take 5 de definitieve partij neergelegd.
Jos en Thomas waren ondertussen klaar met hun schaakpartijtje 'next door'; Jos wilde nog wel wat sleutelen aan z'n baspartij, maar hield het na een paar overdubs voor gezien. Met die ijskoude vingers wilde die Macca-loopjes nog effe niet lukken. Dat wordt dus 2012 voor de definitieve bas.
Na een patatje bereklauw in de snackbar op de hoek, wilden de heren wel weer es rocken, al was het maar om een beetje warm te worden. Met enig ompluggen kon Peter nu ook mee gaan doen op de 12-vingerige Hohner van Ruud, op Ticket To Ride. De direct-ins van de bas en de beide gitaren liepen goed, hoewel de Fender Jazz bas van Jos een beetje knorrig klonk op de instrument-ingang van de RME. Waar zou dat nou weer aan kunnen liggen? (Bleek aan de 'drive' instelling van de instrument-ingang te liggen, PD) De radio-ontvangst die hoorbaar werd door de Radial J48 ertussen te zetten bleek later tijdens het opruimen te liggen aan de veel te hoge afregeling op de RME. Op gewoon 'beschaafde' levels was dat geen probleem. Ook het eerste DI-boxje van Peter, van BBE Sounds, bleek op de Fender Telecaster van Ruud prima te werken. De Fender bleef zijn typerende geluid uitstekend behouden. Of met deze opzet de definiteve basistake van Ticket To Ride is gerealiseerd lijkt twijfelachtig. Het werken met het metronoom was hier namelijk wel iets lastiger, zeker in de refreinen, waar de gitaren overgaan van het karakteristieke rifje op slaggitaar. Het drumwerk van Ringo is ook lastig, met al die latin offbeats. Vermoedelijk vergt dit meer oefening, meer doorzettingsvermogen, en dus vooral meer tijd, om dit er naar wens op te krijgen. Na een lange dag muzikale arbeid in de kou was dit net een brug te ver.
Dus ja, er is weer vooruitgang geboekt, maar niet zoveel als gewenst. Te hoge ambities! Wat is blijven liggen is You Can't Do That, met een waanzinnige scheursolo van Ruud. Goede voornemens voor 2012!
17 maart 2012.
Nadat Peter zijn overdubs had gedaan (gitaar op 30 december, en zang op 25 februari) kwamen Thomas en Jos vandaag hun partijtjes bijdragen ten huize Devilee. Dat was gezellig rommelig. Thomas has z'n nieuwe iPad bij zich met Garageband erop, ja, daar zet je die hele track zo mee in elkaar. In 15 minuten klonk daar al het gitaarintrootje, maar het was natuurlijk geen Martin D28! Gelukkig maar, die moet je altijd zelf nog inspelen. Het inzingen van Lennon's partij verliep redelijk gladjes, de confrontatie met Autotune later op de dag was wel even slikken natuurlijk, maar goed, daar hoort het nageslacht later niks meer van! Een basis voor de bas werd ook nog voor het avondeten gerealiseerd. De vintage Hofner direct-in op de RME klonk mooi rond en warm. Niks meer aan doen. Wel waren de slides een piece-de-resistance, die pas na de maaltijd werden ingespeeld. Nu kan het plakken, editen, compen, schuiven, flexen, Autotunen, EQ-en, compressen, etc beginnen! Jammer van het glas rode wijn dat tegen de net gewitte muur aan gutste tijdens het eten, maar ja, dan moet je ook maar beter uitkijken.
6 april 2012.
En inderdaad, het heeft het nodige aan hoofdbrekens gekost, deze track. Want de basskick opname bleek suboptimaal te zijn omdat Thomas wel heel grote verschillen had gemaakt in de mate waarin hij 'kick'-te! Tijdens het concentreren op het roffeltje op de floortom wilde de kick wel es 'vergeten' worden. Ook de baspartij bleek het nodige aan editing nodig te hebben, zowel qua geluid als qua timing. Dus de hele truckendoos is wel opengegaan om het allemaal goed in balans te krijgen, maar het resultaat is een lieflijk wiegend geheel, zachtjes swingend, waar de beide zang- en gitaarpartijen mooi in zitten.